این ترم پایان ترم فشرده ای دارم. ۵ روزه ۱۵ واحد امتحان دارم. ۱۲ واحدش را گذرانده ام حالا فردا آخرین امتحان است. چهار امتحان گذشته آنهایی که انتظار سخت بودن داشتم آسان بودند و آن هایی که انتظار آسان بودم داشتم واقعا سخت بودند. سال آخر دانشگاه حال دیگری دارم و کم کم دارم با علم و صنعت خداحافظی می‌کنم.
اتفاقات خوبی درحال رخ دادن است. هر چه به علت اتفاقات زندگی بیشتر دقت می کنم حقایق بیشتری نمایان می‌شود.
پدیده‌ی جالبی که امروز و بعد از امتحان آزمایشگاه شبکه متوجه شدم. استاد درس امروز پاک بداخلاق شده بود و رفتاری خارج از انتظار داشت. رفتاری که با رویه قبلی اش متضاد بود. استاد دیگری هم همین اتفاق برایش افتاده بود. سر جلسه ارائه پروژه ها یک روز خیلی اشکال گرفت و دعوا کرد اما روز دیگر آرام بود و با صبر و آرامش ارائه ها را دنبال می‌کرد.
چهارشنبه روز خوبی می‌خواست باشد. صبح قرار بود برویم پارک علم و فناوری پردیس. بعد جلسه انتقال تجربه با مدیر شتابدهنده معنا و بعد هم افتتاح مرکز نوآوری نیترو.
صبح بیدار شدم و سریع ساعت را نگاه کردم و در عرض ۵ دقیقه از راهی سردر شدم تا سوار اتوبوس بشم. تقریبا ۴۵ دقیقه بعد از رسیدن من حرکت کردیم! راه طولانی بود. هر چند صحبت‌هایم با علی صفرپور بسیار راهگشا بود و بهره‌مند شدم. وارد پارک شدیم. ساختمان‌های مریخی توصیفیست که از معماری پارک می‌توانم داشته باشم. انگار اینجا جای زندگی آدمی‌زاد نیست. رفتیم سالن جلسات مدیریت و یک بنده خدایی آمد و کلیپ پخش کرد و تاریخچه ای گفت. بنده خدای دیگری آمد و کمی به سوال ها پاسخ داد. مشخص بود که روند کار برای بچه ها واضح نشده است. ارائه و پرسش و پاسخ ضعیف بود. یا خیلی کلی بود یا خیلی شخصی.
همین پریروز بود که اولین جلسه آزمایشگاه فیزیک را رفتم و دیروز هم آزمایش ۱۳ام و آخرین آزمایش را انجام دادیم. یک ترم مثل پلک به هم زدنی تمام شد. این مقدار باقی مانده هم اصلا به چشم نخواهد آمد. وای اگر باقی عمر هم بر همین منوال پیش برود.
دوم آذر جمعه است و ۴ ام هم میلاد پیامبر و امام صادق است. کلاس‌های شنبه آنقدرها مهم نبودند. بین التعطیلین هم هم هست و پیش خودم گفتم کسی نمی‌رود و کلاس‌ها تشکیل نمی‌شوند. انتظار من برای آن روز این بود اما نتیجه جالب بود. کلاس ها با بیشترین تعداد حاضری برگزار شد بگونه‌ای که خود اساتید جلسه بعد صدایشان درآمد که این چه وعضشه!
برداشتی که از این حادثه می‌توانم داشته باشم پی‌بردن به خصلت خاصی در ملت ایران است. وقتی همه فکر کنند که میدان خالی شده و کسی نیست همه خودجوش وارد صحنه می‌شود. و جالب تر آنکه منی که همیشه حاضر بوده ام و بسیار اهمیت می‌دادم جمع‌بندی ام این شد که نروم!
شرایط امروز جامعه باعث برداشت‌های بدبینانه خیلی‌ها شده تا حدی که امید رهبری را هم خوش‌بینانه می‌دانند اما این حجت برای من نشان داد که ملت همیشه در صحنه ایران را در مواقع حساس باید سنجید و امان از روسیاهی‌شدن آن روز ما.
چه بسیار افرادی که از خود مطمئن شوند و غافل شوند و از میدان معرکه جا بمانند و افرادی که بطور معمول از فضا دور بوده اند در آن میدان حساس حاضر شوند و به اجر برسند. به خدا باید پناه برد و طمع عاقبت‌بخیری را تنها از او داشت.
این روز از روزهایی بود که نشانه الهی را می‌توان دید. باید عبرت گرفت.
خوش اومد به دنیا همه هستی زهرا
از این لحظه با تو شده دنیا، دنیا
دریافتعنوان: باز امشب در میکده بازه
همچنان در مورد ساختار گره‌گشای علم و صنعت مهندسی کامپیوتر فکر می‌کنم. از مدت‌هاست که مشغول این موضوع هستم و در برهه‌هایی مطالبی نوشته ام.
شاید زیرپوست هیجان انگیز ترین پروژه های ایرانی از اولین مطالبم باشد که از تجربه نمایشگاه الکامپ بدست آوردم. در پایکان از اینور سعی کردم یک نمونه از ستاد اجرایی این ساختار را مدل کنم. هر چند نقص‌های جدی بهش وارده اما یه دید در لایه دیگه‌ای رو میده. مهندسی مسافرکشی - آینده‌ی مهندسی کامپیوتر این است؟ مطلبیست که اشتباه رایج اجتماع در مورد رشته مورد علاقه ام را تشریح می‌کند و از ملزوماتی صحبت کردم. گره لاینحل جدید گفته‌ی کمیل است که لازمه دعوت دیگران رو به انتها رسیده بودن دعوت کننده میدونه. در ما خودمان را انکار میکنیم... مشکل فرهنگی مهمی را مطرح کرده ام که احتمالا گردنه اجرایی ساختار خواهد بود.
گویا راهی جز نمونه‌سازی این ساختار و آزمایش آن باقی نمانده است...
آخرین روزهای تابستان میزبان مادر و خانواده خواهرم در قرارگاه بودم. جمعه فردای عاشورا راهی‌شان کردم تبریز و خودم آماده شدم و بعد از وداع با حرم خانم راهی تهران شدم. قطار ظرفیت خالی نداشت. با اتوبوس رفتم. کمی معطلی داشتم اما من که می دانم قرار است تا مقصدم کارهای زیادی را خدا سر راهم قرار دهد و انجامشان بدهم. لذا دعا می کردم و راضی بودم. همین طور هم شد و برای هزارمین بار حکمت الهی را دیدم و گام به گام این مسافرت کوتاه با ذکر گذشت.
این مطلب را با یک ماه تاخیر انتشار می دهم. حجم زیاد کار ها و بی ساختاری روند کار باعث شد لود ذهنیم خیلی بالا باشه و فرصت خلوت کردن و از دور نگاه کردن رو نداشته باشم. علی ای حال این مطلب رو انتشار می دم تا مرداد بدون پست نباشه وبلاگ.
به بیست و پنچمین روز تیر رسیده ام. روز پنجمیست که قم هستم. تازه نمره‌های ترم تکمیل شده است. می‌خواهم کمی در مورد ترم گذشته، کمی در مورد امروزم که چرا اینجا هستم صحبت کنم.
تجزیه‌گر SLR
تجزیه‌گر SLR مشابه تجزیه‌گر LR(0) است با این تفاوت در اعمال کاهشی. اعمال کاهشی تنها در Follow های متغیری که باید کاهش یابد نوشتهمی‌شود.