بعد دو ماه که تابستون تهران موندم و به قول علی #زندگی_انگلی داشتم و اونطوری که دوست دارم زندگی کنم زندگی کردم یکی از مهمترین دغدغه هام زیاد بودن دغدغه هامه و اورگانایز نبودنشون در اولویت هاست. همین وقتم رو تلف میکنه و باعث شده نتونم لذت ببرم از این زندگی.
اما همچنان فکرم درگیر سال تحصیلیه و اینکه چند واحد بردارم و چقدر سر کار برم و کار تشکیلاتی چقدر وقت میکنم و تیم سازی کجای کارام تعریف میشه و مطالعات فردیم چی میشه و روابطم با هم اتاقیا و بستگان چطوری رو به راه میشه. امروز هم که حاجاقای شکوری عزیز گفت برید ازدواج! حاج خانومم چی میشه!! خلاصه فکرم خیلی درگیره و باتل نک زندگیم مدیریت زمانه.
اما از جوک بزرگی میخوام بگم اونم نبودن وقته! پارسال که حلقه حکمت تشکیل میدادیم و من با اقتدار تمام هواش کردم و هوا شد چون ارتباط سال بالاییهام با هم ورودی هام قطع شد استدالم وقت نداشتن بود علی خیر راءسی! یا ترم قبل اومدیم تیم برنامه نویسی بستیم بعد یکی یکی گفتن نه من الان وقت ندارم یا جوک بزرگتر اینکه "خودم بخونم بهتر پیشرفت میکنم"ها! بیایند و گزارش پیشرفت بدهند.
الکی وقت را بهانه نکنیم. ما ارزه کار جمعی نداریم!
بر میگردم به صحبت حاجاقا سلیمانی که میگفت یه تیم که شکل میگیره ابتدا تفاوت های افراد به چشم میاد و بزرگ میشه اما اگر این برهه تحمل کنن بعد مدتی اشتراک های عمیق بین اعضا شناخته و ایجاد میشه و اون تفاوت ها به چشم نمیاد. یه نقطه عطف به عبارتی! جایی که مشتق مرتبه دوم تغییر علامت میده!
خدایا خودم را به تو میسپارم. البته برای برادرانم همان را میپسندم که برای خود میپسندم.
Ken Blanchard میگه:
در کتاب Good to Great (از خوب به عالی)، جیم کالینز از استعارهٔ جالبی برای نشون دادن تفاوت بین ۲ گروه از مدیران استفاده میکنه؛
به اینکه خدا از آینده ما خبر داره فکر میکردم. خوب یعنی چی؟ اختیار چی میشه؟
خیلی فکرم مشغول بود. اما به یه سوال مهمتر رسیدم. خدای امروز با خدای فردا مگه متفاوته؟ اصلا مگه آینده و گذشته برای خدا تعریف میشه؟ زمان خودش مخلوق خداست.
این میشه که اصلا مسئله ی من اشتباه بود. حالا اختیار کجای این قضیه ست با شما.
اما اما... از اینور ماجرا جالبه
خوب خدایی که براش زمان محدود کننده نیست یه مزیت عالی داره! ببین فرض کن من الان یه دعایی میکنم. خوب یعنی الان یا فردا یا دیروز چه فرقی برا خدا میکنه. دعاهای من تو کل زندگیم تاثیر میزاره. یعنی شاید دعایی که الان کردم و امیدوارم در آینده برآورده بشه غافلم که شاید سالها قبل دعای امروز من مستجاب شده! شاید همین الان دعایی که ۴۰ سال دیگه خواهم کرد برام برآورده بشه!
عجب عالمی خلقیدی خدایا!
فاذا اراد شیئا ان یقول له کن فیکون
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند:
«گوش دادن به موسیقی و آواز نفاق می رویاند همان گونه که آب گیاه را می رویاند.ُ َ الْغِنَاءُ یُنْبِتُ النِّفَاقَ فِی الْقَلْبِ کَمَا یُنْبِتُ الْمَاءُ الْبَقْل. نهج الحق و کشف الصدق، ص: 569 .
أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ الْغِنَاءُ یُورِثُ النِّفَاقَ وَ یُعْقِبُ الْفَقْرَ. الخصال، ج1، ص: 24.
مضمون این حدیث از سایر معصومین نیز روایت شده است و نشان می دهد که موسیقی حرام ساختار شخصیتی انسان را به هم می ریزد و نفاق که از بدترین بیماریهای قلب است را ایجاد می کند، گاهی موسیقی از شراب هم تاثیرش بیشتر است و فرد را از خود بی خود و به انواع گناهان وا می دارد، موسیقی حرام قلب مومن را خراب می کند و روحیه ایمانی او را نابود می سازد.
منبع: hadana.ir
چند کاری که به نظرم باید اجرا بشه رو مینویسم محض مدیریت دانش.
کارایی که رو زمینه و مجمع میتونه هم برند خودشو بسازه هم تاثیر ایده آل بزاره.
کانال بسیج علمی دانشگاه صنعتی شاهرود رو پیگیری میکردم. واقعا کارشون یکه خیلی خوشم میاد. اولویت ها رو بهتر تشخیص داده اند.
بسم الله الرحمن الرحیم
عصر رو کامپیوتر هادی سجادپور داشتم کار میکردم که یه نرم افزار نصب نمیشد. یه وی ام ویر گذاشتم نصب بشه خودم رفتم فوتبال. محسن نصیرپور و محمد دژمان و سعید و علیرضا بودن. چقدر کیف داد. ولی حسان نبود. الان یادم افتاد دفعه قبل شنبه شب سید حامد برهانی هم اومده بود
جلسات الگو اوایل واقعا خواب آور بود و اواخیر فوق العاده مجذوب کننده. حقیقتا تاثیرگذار هست و ذهن رو به راه میندازه. الان که این جبهه نیرو ندارد رو میخونم فصل اداره دین رو با برداشت هایی کاملا متفاوت میخونم و به مطالعه کتب عمیق تر علاقه مند شده ام.
حتما کلاس باید داشته باشیم.
کلاسای طرح کلی چون مشارکت محور بود و بچه ها سطح مناسبی برای چنین سبک کلاسی رو نداشتن خوب شکل نگرفت و ادامه ش هم با این شکل یا نیاز به تجدید نظر بنیادین مخاطبان یا تغییر روش ارائه س.
قطعا باید ببینیم چه دوره هایی میشه برگزار کرد.